Szkoła

Żelazna perć ( via ferrata, Klettersteig) - szlak turystyczny ubezpieczony stalową liną, często wyposażony również w drabiny, klamry, stopnie i mosty. Ferrata jest ogniwem pośrednim pomiędzy trudnymi szlakami turystycznymi a klasycznymi drogami wspinaczkowymi. Istnieje wiele różnych sposobów oznaczania trudności tych dróg, tutaj będziemy stosować chyba najpopularnieją pięciostopniową skalę:

A- droga łatwa
B- droga nieco trudna
C- droga trudna
D- droga bardzo trudna
E- droga ekstremalna

Powyżej tej skali są już drogi wspinaczkowe, choć zdarza się, że niektóre odcinki ferrat są dodatkowo oznaczane skalą wspinaczkową np E/II+, gdzie E oznacza stopień trudności ferraty a II+ stopień trudności drogi wspinaczkowej.
Ferraty nie są przeznaczone dla osób nie mających doświadczenia górskiego a tym bardziej sprzętu bezpieczeństwa służącego do ich pokonywania.
W skład podstawowego zestawu służącego do pokonywania ferrat wchodzą: kask, uprząż i lonża, a dodatkowym rękawice służące do zabezpieczenia rąk przed otarciami i zranieniami podczas kontaktu z liną i skałą. Bardzo ważnym elementem są też buty, które nie powinny mieć miękkiej podeszwy i zapewniać duże tarcie w kontakcie ze skałą, większość butów ferratowych sięga jedynie do kostki umożliwiając duży zakres manewrowania stopą. Na ferratach o wysokim stopniu trudności używane są dodatkowo buty wspinaczkowe.
W Tatrach dróg tego typu nie ma, aby sprawdzić swoje umiejętności w ich pokonywaniu należy pojechać do krajów alpejskich, gdzie poprowadzonych jest ponad 1000 ferrat i ciągle są tworzone nowe. Ferratowym rajem jest obecnie Austria.

Teraz nieco o sprzęcie:

1. Kask - zabezpiecza głowę przed spadającymi odłamkami skalnymi i urazami powstałymi w wyniku uderzenia głową o skałę. Kask musi spełniać odpowiednią normę i posiadać atest. Z tyłu kasku często producenci umieszczają śrubę regulacyjną umożliwiającą indywidualne dopasowanie go do obwodu głowy ( kask nie może na głowie "latać" ).

 

2.Uprząż - najczęściej używana jest uprząż biodrowa z uwagi na większy komfort poruszania się i mniejszą wagę. Musi być dobrze dopasowana i solidnie zapięta zarówno na biodrach jak i udach. Uprzęże produkowane są w różnych rozmiarach z tolerancją +/- należy więc dokładnie ten element dobrać do swoich "parametrów fizycznych".


3. Lonża - zestaw autoasekuracyjny zwany potocznie lonżą łączy pas biodrowy z ubezpieczaniami ferraty ( lina, szczeble drabinki itp.) Zbudowany jest w ten sposób aby w przypadku odpadnięcia człowieka od ściany zminimalizować urazy. Podstawą systemu hamującego upadek jest płytka hamująca lub absorber energii w postaci zszywanej taśmy która w chwili odpadnięcia i lotu jest stopniowo rozrywana.


***

Via ferrata Konigsjodler w Alpach Berchtesgadeńskich. Klasa drogi: D


Via ferrata Delle Scalette na szczyt Torre Toblin w Dolomitach:


Via ferrata Giovanni Lipella na Tofanę di Rozes w Dolomitach:


Fallbach Klettersteig. Klasa trudności drogi: D/E:


Ivano Dibona w Dolomitach, grupa Cristallo:




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz